दाङ । खेल्नका लागि खेल अनुसारको पोशाक खेलकुदको न्युनतम शर्त हो । तर, आठौं राष्ट्रिय खेलकुदमा खेलाडीले खेल र शरिर अनुसारको पोशाक पाएका छैनन् ।
अझै भनौ प्रतियोगिताको आधिकारिक पोशाक खेलाडीले नपाउदाँ आठौं राष्ट्रिय खेलकुद बेरंङ्गको बनेको छ । पहिलो कुरा पोशाकै नपाउने र पाएपनि आफ्नो साईजको नपाउने समस्या यथावत छ ।
धेरै खेलाडी बाहिरी देशका पोशाक लगाएर प्रतियोगिता खेल्न बाध्य छन् । राष्ट्रिय खेल खेल्ने खेलाडीले अन्तराष्ट्रिय पोशाक लगाएर खेल्नुपर्ने बाध्यता छ ।
शनिबार दाङको बेलझुन्डीमा त्यही दृष्य देखियो । बिहानको समय महिला हाई जम्पको हिट्स चरणका खेल थिए । हाई जम्मका लागि सेन्थेटिक ट्रयाकको तयारी थिएन । विकल्पको रुपमा मैदानको पछाडीको खुल्ला चौरमा खेलहरु खेलाईने भयो ।
महिला हाई जम्पमा सात प्रदेश र दुई विभागीय टिम आर्मी र एपीएफ सहभागि थिए । त्यसमध्ये राखेपले दिलाएको जर्सी लगाउने कमै मात्र खेलाडी थिए ।
त्यस मध्यमा एक खेलाडी भने अन्तराष्ट्रिय टोलीको जर्सीमा देखा परिन् । उनी प्रदेश ६ की बिष्णु राई थिईन् ।
पहिलो पटक राष्ट्रिय प्रतियोगिता खेलेकी उनले विश्वकप फुटबलमा ५ पटकको विजेता टिम ईटालीको जर्सी लगाएकी थिईन् । उनको यो रहर थिएन, बाध्यता थियो ।
राखेपले प्रतियोगितका लागि खेलाडीलाई पोशाकले दियो तर अधिकांश खेलाडीले बेसाईजका पोशाक पाएका छन् ।
राखेपले दिलाएको पोशाक ज्यादै ठुलो भएपछि उनले समेत ईटालीको जर्सी लगाउनु परेको बाध्यता सुनाईन् ।
'जर्सी नपाएर हैन, जर्सी पाएको हो तर ठिक नभएर नलगाएको हो । निकै ठुलो छ, लगाउन गाह्रो हुन्छ । त्यो लगाउनु भन्दा नलगाएको हुँ ।' उनले भनिन् ।
उनी प्रतियोगिता खेल्न दुई दिन अघि मात्रै दाङ आएकी हुन् । उनको टिम यतिबेला आयोजना स्थलबाट ७ किलोमिटरको तुलसीपुरमा बसेको छ । तर उनले प्रतियोगिता खेल्नु अघि बाहिरी देशको पोशाक लगाउन हुने की नहुने भन्ने समेत थाहा नभएको बताईन् ।
'खेल्नु अघि मैले कोचलाई पनि जानकारी गराईन । आफ्नै हिसाबले लगाएकी हुँ ।' उनले भनिन् ।
सुर्खेत घर भएकी विष्णु एक बर्ष अघिमात्र हाईजम्प खेल्न सुरु गरेकी हुन् । उनी अहिले श्री सामुदायिक माध्यामिक विद्यालयको कक्षा १० मा पढ्छिन् ।
स्कुल पढ्दा देखिनै खेल्न थालेकी राईले स्कुलमा खेल्दै गर्दा राष्ट्रिय खेलकुदमा छनोट भएको बताउँछिन् । तर उनलाई हाइ जम्पबारे धेरै प्राविधिक कुरा थाहा नभएको बताईन् ।
'मलाई यसको धेरै नियमनै थाहा छैन । गुरुले जे गर भन्यो त्यहि गरेको हो । अनुमान लगाएर खेल्छु ।' विष्णु भन्छिन्, 'स्कुलमा पनि त्यति खेलिदैन । कहिले काही प्रतियोगिता आउन लाग्यो भने खेल्ने सिक्ने गरिन्छ ।'
बालुवामा अभ्यास गर्दै राष्ट्रिय प्रतियोगिता खेल्न आएकी उनले तेस्रो चरणसम्म खेलिन् । तर माथि पुग्न सकिनन् । अघि बढ्ने तयारी समेत थिएन । उनले प्रतियोगिता खेल्न आएपछि होटल परिसरमै गुरुसंग तयारी गरेकी थिईन् । उनी स्कुल, जिल्ला र प्रदेश हुँदै राष्ट्रिय प्रतियोगितमा छनोट भएकी हुन् ।
'खेल्न त गाह्रो हुँदैन, तर खेल्ने वातावरण छैन । खेल्ने स्थान छैन ।' उनि भन्छिन् 'खेल्ने ठाँउ नभएर हामी गाउँ घरमा बालुवामा खेल्छौँ । बालुवामा खेलेको भरमा राष्ट्रिय प्रतियोगितामा राष्ट्रिय स्तरका खेलाडीसँग भिड्नुपर्छ ।'
