'नराम्रो भन्नेको बोली बन्द पार्न सफल भए'

काठमाडौं । भलिबल नेपालको राष्ट्रिय खेल बनेको छ । तर राज्यको लगानी र संघको स्पष्ट योजनाको अभावमा यसले व्यवसायीक रुप धारणा गर्न सकेको छैन ।

ढोरपाटन महिला भलिबल प्रतियोगिता घरेलु खेलकुदको परिचित प्रतियोगिता हो । ढोरपाटन महिला भलिबलले आयोजनाको १५ बर्ष पार गरेको छ ।

महिला खेलाडीलाई स्कुटर चढाउने प्रतियोगिताको परिचय बनाएको ढोरपाटन पछिल्लो समय घरेलु भलिबलकै सर्वाधिक सफल प्रतियोगिताको आकार ग्रहण गरेको छ ।

बर्षेनी सञ्चालन हुँदै आएको प्रतियोगिताले महिला खेलाडीलाई खेल्ने बातावरण दिएको छ । साथै महिला भलिबलको नम्बर एक प्रतियोगिता बन्न सफल भएको छ ।

ढोरपाटन प्रतियोगिताको सफलताको मुख्य श्रेय मनवीर छन्त्याललाई जान्छ ।

उनैले १५ बर्ष अघिबाट ढोरपाटनको नाममा महिला भलिबल प्रतियोगितालाई अगाडी बढाउँदै आएका छन् ।

नेपाल भलिबल संघका सचिव समेत रहेका छन्त्याल ढोरपाटन भलिबल क्लबका अध्यक्ष समेत हुन् ।

उनी छन्त्यालसंग खेलपाटीकी गीता राईले ढोरपाटन महिला भलिबल प्रतियोगिताको विविध पक्षमा केन्द्रित रहेर कुराकानी गरेकी छिन् ।

ढोरपाटन महिला भलिबल कसरी सुरुवात भयो ?

जुन समय महिला भलिबलको सुरुवात गर्यौं । त्यो समय महिला भलिबल यति लोकप्रिय बन्ला भनेर सोचेका थिएनौ । महिला भलिबलले यति राम्रो सफलता हात पार्ला भन्ने लागेको थिएन ।
पहिला धेरै दयनीय अवस्था थियो । महिला भलिबलको टिम थिएन । क्लब, खेलाडी पनि थिएनन् । सुरु गर्दा पोखराको ज्ञानुबाबा, फिस्टेल, टप्स, नेपाल पुलिस क्लब र जावलाखेल मात्र थिए ।
त्यसरी ढोरपाटनको सुरुवात भएको हो । अहिले महिला भलिबलले अन्तराष्ट्रिय सफलता हासिल गर्दा धेरै गर्व लाग्छ ।

ढोरपाटनले दर्शकले मन पराएको प्रतियोगिताको रुपमा समेत चिनिन्छ । पछिल्लो समयको सहभागीता कस्तो छ ?

प्रतियोगिता सुरु गर्दा सुरुवाती एक, दुई वर्षमा दर्शक कम थिए । त्यसपछि पुरुष भन्दा महिला प्रतियोगितामा दर्शक धेरै आउन थाले र अहिले धेरैले प्रतियोगितालाई मन पराईदिनुभएको छ ।

सुरुवातमा प्रतियोगिता आयोजना गर्न कत्तिको कठिन रह्यो ?

२०६१ सालबाट प्रतियोगिता गर्न सुरु गरेको हो । प्रतियोगिता सुरु गर्दा अरु मानिसले धेरै कुरा सुनाए ।
तर आज प्रतियोगिताले सफलता हासिल गरेको छ । यसलाई यहाँ सम्म ल्याईपुर्याएको छु । मलाई नराम्रो भन्नेको बोली बन्द पार्न सफल भएको छु । त्यसैले खुसी दिन्छ ।

महिला खेलाडीको प्रतियोगिता गर्ने सोच कसरी आयो ?

पहिला दुई पटक अन्र्तराष्ट्रिय पुरुष भलिबल प्रतियोगिता गरेको थिए । जसमा विदेशी खेलाडी आउने पक्का नभएपछि समस्या भयो । त्यसपछि महिला प्रतियोगिता गर्ने सोच आयो । र सुरु गरे ।
ढोरपाटन अहिले नेपालको राम्रो प्रतियोगिता बनेको छ । सफलता पनि हात पर्यो ।

प्रतियोगिताको सफलताले कत्तिको सन्तुष्टि दिन्छ ?

जन्मिएपछि केही गरेर मर्नुपर्छ । आधारभूत आवश्यकता सबैले पूर्ती गर्न खोज्छन् । तर समाजका लागि केही गर्न पर्छ । महिला भलिबलले यति दर्शक पाउनु, चर्चा पाउनु सबैभन्दा खुशीको कुरा हो । म यसैमा खुसी छु ।
अरुले धन सम्पत्ती देखाउँछन् । तर मैले भलिबलबाट प्राप्त गरेको खुसी देख्छु । सबैले सम्मान गर्छन्, मलाई चिनेका छन् । यसैले एक खालको खुसी र प्रेरणा मिलेको छ ।

प्रतियोगिता आयोजनाको १५ बर्ष बितेको छ । कत्तिको खुसी हुनुहुन्छ ?

प्रतियोगिता गर्न धेरै कठिनाई तथा दुख भोगेको छु । अरुको कुरालाई सुने÷नसुनेझैं गर्दै पन्ध्रौं संस्करणसम्म ल्याई पुर्याएको छु । यो खुशीको क्षण हो ।
भोलीका दिमा प्रतियोगितालाई निरन्तरता दिन सके भने अझै खुसी मिल्नेछ ।

अन्तिममा, समग्र प्रतियोगिताको मुल्याङ्कन कसरी गर्नुहुन्छ ?

प्रतियोगिताले राम्रा खेलाडीहरु जन्मिए । खेलाडीलाई पनि राम्रो भएको छ । प्रायोजक तथा दर्शकले पनि धेरै साथ र सहयोग गर्नुभएको छ । धेरै धन्यवाद दिन चाहन्छु ।
भलिबल नेपालको राष्ट्रिय खेल भएको हुनाले आगामी दिनमा प्रायोजक र दर्शकको अपेक्षा गरेको छु ।